THE STUDY OF PHYSIOLOGICAL DISORDER IN LONGAN FRUITS (Dimocarpus longan Lour.)

Abstract

Longan (Dimocarpus longan, Lour.) is a major economical crops in Northern Thailand. Based on it’s quality attributes Thai longan has a good international market potential with China being the most relevant export market. Formerly, longan production depended on a cold weather stimulus for flower induction and was, thus, restricted to the Northern part of Thailand. However, off-season production is associated with a series of problems about fruit quality, especially altered undesirable skin colour. The objective of this research project was to study the morphology of longan. The study took place at Ban Bong, Sansai District, Chiang Mai Province. It was found that disorders in skin colour, making fuit reddish, caused lower yields and negatively affect the quality of the harvest. In order to identify the reasons for this the physical morphology of longan fruits and leaves was analysed. It was documented that the affected fruits exhibited a red skin colour and more rough than normal. Moreover, fruit growth was reduced. The results showed protein 14-3-3 family (29.5 KDa) and NBS-LRR protein NBSS54 (93.5 KDa) were causes longan disease. Actyl-coenzyme A carboxylase carboxyl transferase (59.5 KDa) and transport inhibitor response 1-like (72.9 KDa). Three proteins, APX (37.4 KDa), WRKY transcription factor 72-3 (61.0 KDa) and Ramorin-4 (52.5 KDa), the protein 14-3-3 family (29.5 KDa) are nutrient sensing protein. In this study, obvious affects were zinc and boron deficiency in leaves.

ลำไยเป็นพืชเศรษฐกิจหลักทางภาคเหนือของไทย คุณภาพผลผลิตเป็นที่ต้องการของตลาดต่างประเทศโดยเฉพาะประเทศจีน ตั้งแต่มีการค้นพบสารโพแทสเซียมคลอเรตที่ชักนำการออกดอกได้โดยไม่ต้องการอากาศหนาวเย็น ทำให้มีการขยายพื้นที่ปลูกลำไยออกไปทั่วประเทศ ทั้งที่มีคุณภาพและไม่มีคุณภาพโดยเฉพาะลำไยในทางภาคเหนือเริ่มแสดงอาการผิดปกติทางสีผิวเปลือกของผลทำให้ผลผลิตลำไยด้อยคุณภาพ งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความผิดปกติทางสรีรวิทยาของผลลำไยสายพันธุ์ดอ สาขาไม้ผลบ้านโปง อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ พบว่าลำไยมีอาการผิดปกติทางสรีรวิทยาด้านสีผิวเปลือกของผลลำไยซึ่งมีลักษณะสีผิวเปลือกค่อนข้างแดงระหว่างการเจริญเติบโตของผลลำไย ทำให้ผลผลิตลดลงการเจริญเติบโตของผลผิดปกติทำให้ลำไยไม่มีคุณภาพจึงได้วิเคราะห์ลักษณะทางสัณฐานวิทยาของผลและใบลำไย พบว่า ลำไยที่ผิดปกติมีสีผิวเปลี่ยนเป็นสีแดง ผิวขรุขระการเจริญเติบโตของผลช้ากว่าลำไยปกติและพบโปรตีน 14-3-3 family (29.5 KDa) และ โปรตีน NBS-LRR protein NBSS54 (93.5 KDa) ซึ่งโปรตีนทั้งสองชนิดนี้ได้แสดงออกเพิ่มขึ้นในลำไยที่ผิดปกติส่วนลำไยปกติแสดงโปรตีน acetyl-coenzyme A carboxylase carboxyl transferase subunit beta (59.5 KDa) และ transport inhibitor response 1-like (72.9 KDa) 20 และ 30 สัปดาห์หลังติดผล ในระยะ 30 สัปดาห์ พบโปรตีน 3 ชนิด ได้แก่ APX (37.4 KDa), WRKY transcription factor 72-3 (61.0 KDa) และ ramorin-4 (52.5 KDa) ที่สำคัญโปรตีน 14-3-3 family (29.5 KDa) เป็นโปรตีนที่รับรู้สารอาหาร (Nutrient sensing) จากงานทดลองนี้พบว่ามีผลต่อการขาดธาตุสังกะสีและโบรอนในใบลำไยอย่างชัดเจน