การเปรียบเทียบการตอน, ไม่ตอน และการใช้อาหารในไก่ลูกผสมพื้นเมืองและโร๊ดไอแลนเรด

Abstract

การเปรียบเทียบอิทธิพลของการไม่ตอน ตอนโดยการฝังหัวด้วย dicthylstillbestrol และ ตอนโดยเอาลูกอัณฑะออก ควบคู่ไปกับการให้อาหารที่มีโปรตีน 3 ระดับ (11, 13 และ 15 เปอร์เซ็นต์ในอาหาร) ที่มีผลต่อการเพิ่มน้ำหนักตัวและการใช้อาหารของไก่ โดยแผนการทดลองเป็นแบบ 3x3x3 Factorial Experiment in Randomized Complete Block Design ใช้ไก่ตัวผู้ลูกผสมพื้นเมืองและโร๊ดไอแลนด์เรดอายุ 3/2 เดือน จํานวนทั้งสิ้น 45 ตัว จากการทดลองเกี่ยวกับการเพิ่มน้ำหนักตัวของไก่ พบว่าไก่ที่ได้รับการตอนแบบเอาลูกอัณฑะออก พร้อมทั้งได้รับอาหารมีโปรตีน 13 เปอร์เซ็นต์มีน้ำหนักตัวเพิ่มสูงสุด (P < 0.01) น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ยของไก่ที่ไม่ตอน ตอนโดยการฝังหัวด้วย diethylstillbestrol และตอนโดยเอาลูกอัณฑะออก ที่ระดับโปรตีน 11, 13 และ 15 เปอร์เซ็นต์เท่ากับ 663.69, 977.43 และ 530.00 411.10 และ 713.87, 650,00, 1,158.49 และ 885.47 ในช่วง 0-8 สัปดาห์ตามลําาดับ ในทางตรงกันข้าม ไก่ที่ได้รับการตอนโดยเอาลูกทัณฑะออก พร้อมทั้งได้รับอาหารมีโปรตีน 11 เปอร์เซ็นต์ ถ้าใช้อาหารดีที่สุด (P < 0.01) การใช้อาหารทั้ง 9 ทรีทเมนต์เท่ากับ 12,85, 15.67 และ 10.26, 25.23, 12.77 และ 13.83, 9.50, 12.17 และ 12.11 ตามลําดับ