การแก้ปัญหาโคนมที่เป็นหมันโดยการกระตุ้นการสร้างน้ำนม

Abstract

การทดลองแบ่งออกเป็น 2 ครั้ง ครั้งแรกประกอบด้วย กลุ่มที่ 1 แม่โคนมที่มีปัญหาการผสมพันธุ์ 2 ตัว กลุ่มที่ 2 โคนมสาววัยเริ่มผสมพันธุ์ 4 ตัว และกลุ่มที่ 3 โคที่มีปัญหาทางการผสมพันธุ์ 3 ตัวและโคสาว 1 ตัว การทดลองครั้งที่สองประกอบด้วย กลุ่มที่ 1 แม่โคนมที่มีปัญหาทางการผสมพันธุ์ 5 ตัว กลุ่มที่ 2 แม่โคที่มีปัญหาทางการผสมพันธุ์ 4 ตัว และกลุ่มที่ 3 โคสาว 11 ตัว การทดลองที่หนึ่ง โคทั้งหมดได้รับฮอร์โมน 17B-estradiol (20 มิลลิกรัม) และ progesterone (50 มิลลิกรัม) ต่อครั้ง เช้าเย็นเป็นจำนวน 9 ครั้ง (4.5 วัน) ในระยะ priming phase แต่ในระยะ trigger phase โคกลุ่มที่ 1, 2 และ 3 ได้รับ reserpine 3, 2.5 และ 2 มิลลิกรัมต่อครั้ง โดยฉีดวันเว้นวัน 6, 5 และ 5 ครั้ง ตามลำดับ จำนวนโคในกลุ่มที่ 1, 2 และ 3 ที่ตอบสนองต่อการกระตุ้น คือ 2/2 , 3/4และ 0/5 ตัว ตามลำดับ โคทั้ง 2 ตัว ในกลุ่มที่ 1 ได้รับการผสมติดภายในเดือนที่ 3 ของการรีดนมโคในกลุ่มที่ 2 เพียงตัวเดียวที่ได้รับการผสมติด และโคในกลุ่มที่ 3 ไม่พบมีการผสมติด การทดลองครั้งที่สอง โคในกลุ่มที่ 1 ได้รับฮอร์โมน 17B-estradiol (10 มิลลิกรัม) และ progesterone (50 มิลลิกรัม) ต่อครั้ง เช้าเย็นเป็นจำนวน 14 ครั้ง (7 วัน) ส่วนโค ในกลุ่มที่ 2 และ 3 ได้รับฮอร์โมนทั้งสอง 20 มิลลิกรัม และ 50 มิลลิกรัม ตามลำดับต่อครั้งเช้าเย็น เป็นจำนวน 7 ครั้ง (3.5 วัน) หลังจากการฉีดฮอร์โมนกับโคทุกตัวแล้ว โคได้รับการฉีดยา reserpine 2 มิลลิกรัมต่อครั้ง วันเว้นวัน รวม 5 ครั้ง จำนวนโคในกลุ่มที่ 1, 2 และ 3 ที่ตอบสนองต่อการกระตุ้นมี 4/5, 2/5 และ 8/11 ตัว โดยที่ผลผลิตนมเฉลี่ยของแต่ละกลุ่ม เท่ากับ 690.7 ± 117.7 , 1051.2 ± 65 และ 653.7 ± 245.7 กิโลกรัม ตามลำดับ เมื่อ เทียบกับสถิติการให้นมปกติครั้งก่อนของแม่โค พบว่า ผลผลิตจากการกระตุ้นนี้อยู่ในช่วง 60-75% ของการให้นมครั้งก่อน ไขมันนมจากน้ำนมของโคที่ถูกกระตุ้นพบว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ